Bu ülkede büyük düşünen insanların bu düşüncelerinin neden küçümsendiğini hep düşünenlerdenim.

Hedefi olan, iddialı olan, bu memleketin kalkınması için mücadele eden bir insanlar birazcık vitesi büyütmek istese hemen karşısına engeller çıkarılır.Takoz koymaya çalışılır.Yıllardır kullandığı gücü hiçbir zaman kaybetmeyi göze alamayan azınlık, büyümeyi dış dünyaya açılmayı elinin tersiyle iterek kapıları kapatır.

Onlar için gökyüzünün görünen bir mavilikten sınırlı olduğunu düşünerek homurdanmalara başlar, hatta fesat cephesinden harekete geçerler.

Bu insanlar ülkenin gelişmesinin önünde büyük engel oluşturduğu gibi yerelin evrenselle örtüşmesi yolunda çok büyük sıkıntıların ortaya çıkmasına da asıl neden olarak gösterilebilir.

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ülke için hayati önem taşıyan projeleri açıkladığında kimlerin karşı çıktıgına bakarsak bunu daha net anlamış oluruz.

İstanbul’da 3’ncü Havalimanı, Kanal İstanbul, Marmaray,Boğazın altından geçen tünel inşaatları,ülkenin dörbir yanını saran otoyollar,Şehir Hastaneleri..Bunları sıralamak mümkün. Hatta Bursa üzerinden geçen İstanbul-İzmir otoyolu, Körfez üzerinden geçen Osmangazi köprüsü..

Ülke yerelden evrenselliğe geçişte, önyargısız ve açık, doğru emin adımlarla ilerlerken, bir bakıyorsunuz ki, buna paralel olabildiğince dar, önyargılı, katı parazit düşünceler devreye giriyor.Pandemi sürecini göz ardı edip,dünyada yaşanan global krizi görmezden gelip yapılan fakir edebiyatı…

Konumuzla ilintili olarak aklımdan geçen çok güzel örneklemeler var ve bugün sizlerle bunları paylaşmak istiyorum:
Köpekbalığını oda büyüklüğündeki bir havuza koymuşlar. Havuzda yiyebileceği balıklarda bulunmaktadır. Fakat köpekbalığıyla küçük balıklar arasında cam bir bölme vardır. Köpek balığı ne yana gitse, cam bölmeye çarpmaktadır. Bir süre sonra köpekbalığı cam bölmeye çarpmamayı öğreniyor.

Çünkü ne kadar uğraştıysa da diğer taraftaki balıklara ulaşamıyor. Köpekbalığı 28 saat sonra cam bölmeye çarpmamayı öğreniyor. Bunun üzerine cam bölmeyi çıkartıyorlar. Köpekbalığı oralı bile olmuyor. Kendisinin sadece o bölünmüş alan içinde yüzebileceğini sanıyor ve küçük balıkları yemiyor.
Dünyası  küçük olan insanları düşündüğümde hep bu aklıma gelir.
Bir başka çarpıcı örnekleme daha:
Yeni doğan bir fil yavrusu 4 metre uzunluğundaki bir iple kazığa bağlanır. Fil, büyüyünceye kadar hep bu dört metre yarıçapındaki yerde yaşamaya tabi tutulur. Fil dünyayı artık bu alandan ibaret sanır. İplerini çözseler de bir yere gitmez.
Küçük dünyalarında geziyor olmanın çaresizliğiyle küçük düşünen insanları bekleyen en büyük tehlike alışkanlıklarıdır.

Bu alışkanlıkları kolay kolay yıkamazsınız. Kimi zaman önyargıyla ve kimi zaman da kötü niyetle beslenen bu alışkanlıklar insanın elini kolunu bağlar.

İşin sonuç kısmını yazıp yazımızı noktalayalım:
Kendi kurdukları dünyada rahatsız olmak istemeyen insanlar, her anlamda küçük bir Türkiye statükosunu istedikleri ve sevdikleri için Ülkenin büyük hedeflere yönelmesini kesinlikle istemezler.Yabancı vakıflar tarafından fonlanan bazı kurum ve kuruluşlar bu işin mihmandarlığını yapıyor.

Bu insanlar ülkenin gelişimini baltalayarak, zorbalığa kaçan tutumlarıyla ülkeye zulmettiklerinin farkın damıdırlar acaba..
Küçük düşünen insanlarla büyük hedefler tutulmaz.Bunlar büyüklüğü sadece fiziki anlamda algılıyorlar.

Halbuki ülkenin yönetimine talip olanlar rota belirlemek,büyük düşünmek zorunluluğu vardır.

İşte bu yapılmıyor…