Nostalji iyidir, zaman zaman geçmişte gezinip güzellikleri yad etmek…
Zaman zaman da kötü anıları hatırlayıp biraz hüzün, biraz da neşeyle geçmişe uzanmak…
Hatırlamak iyidir de, geçmişte yaşamak değil…
Hayatı ‘keşke’lerle doldurmak hiç değil…
Her alanında hayatın böyle…
Akışında, aşklarında, siyasetinde, sporunda…
Hayatın içinde ‘dün’ ne yaptığın değil, ‘bugün’ ne yaptığın, ‘yarın’ ne yapacağın önemli…
Anavatan dönemi sloganıydı, ‘Yaptıklarımız yapacaklarımızın teminatıdır’…
Maalesef yaptıkları, yapacaklarının teminatı olmadı…
Yakın geçmişte de benzer sloganlar hayatımıza girdi…
Yapılanlara bakıyorsun…
Yaşananları gözlemliyorsun…
Vaatler…
Hiç güven vermiyor…
Söylenen sözler, uçuyor, uçuruyor…
Vatandaş çakılı hala…
***
Sporda da böyle durum…
Sporcu için de…
Dün yaptıkları inanılmaz olabilir, bugün yaptıkları önemli…
Yarın ne yapabileceği de…
Devşirme başarılar, dopingler, şike davaları, az mı yordu Türkiye’yi?
***
Aşklarda da durum farklı değil…
Aragon deyimi, ‘Mutlu aşk yok’…
Yine de umut var ama…
Sözler… Vaatler… Hayaller…
Hiç bitmez…
Hani kitapları karıştırırken takılır gözünüze şiirler, kasveti dillendiren…
“Bilmem nerde kaybettim seni,
çılgın bir aşkın koynunda,
delice sevmenin coşkusunda,
Ne çok söylemiştin oysa
Ne olursa olsun
Ben bıraksam da
Bırakma…
Ne tarih geri dönüyor
Ne güzellikler unutuluyor,
Nasıl bir kahır bu
Sensiz yaşanıyor”
***
Hayata, doğaya, ülkeye, dünyaya sevgiyle bakabilmeli insan…
Bir tutunmuşluk, bir parti peşine takılıp kalmak, bir liderin kuyruğunda olmak, ne ülkeye, ne de bireye bir şey katar…
Kendimizin farkına varmalı…
Kendimizi keşfetmeli…
Her şeye rağmen umut, her şeye rağmen tebessümle tutmalı hayatı…
Belki her şeyi baştan değiştirme zamanı, kendimizden başlayarak…