Verimliliğin Devamına Ahlak Denir

Verimliliğin devamına ahlak denir. Daha önce bildiğimiz ahlak tanımlarının çok dışında, yepyeni bir tanımlama.

Bizim genellikle ahlaktan anladığımız, ununu elemiş, eleğini duvara asmış, köşesinde oturan, etliye sütlüye karışmayan, genellikle sakin tipli birisi olmak. Bu aslında ahlak veya ahlaklılık değil, olsa olsa kuzuluk. Köşede oturarak ahlaklı olmak kolay, esas mesele hayatın içerisinde, ticarette, insanlar arası ilişkilerde, her an hareket halindeyken ahlaklı olmak.

Kısacası, ahlak anlayışımızın her yönüyle yeniden gözden geçirilmesi gerekiyor. İşte verimliliğin devamına ahlak denir tanımı da, bu yeni açılımın en önemli adımlarından birisi.

Ahlak tabii halini yaşamak, vasfını icra etmektir. İnsanın dışındaki bütün varlıklar tabii halini yaşamakta. Kendi iradesi olan ve istediği şekilde yaşayabilen tek varlık ise insan. Bu büyük bir nimet olduğu gibi aynı zamanda büyük bir sorumluluk da…

Çünkü elma her zaman elmalığını yapıyor, hiç durmadan, dinlenmeden, ara vermeden. Bir gün olsun ben armut olayım demiyor. Ama insan öyle mi, gün içerisinde şekilden şekle girdiği gibi, bir şekilde de uzun süre duramıyor. Gölge, bitki, eşya ve hayvan vasıflarını yaşıyor da yaşıyor.

İdeal olan, insanın bu vasıflardan hiçbirisinde değil, insan vasfında yaşaması. İnsanda verimliliğin ölçüsü ise vicdanımız. Eğer yaptıklarımızdan sonra içimiz sıkılmıyor, her an neşeli ve mutlu olabiliyorsak verimliyiz, eğer içimiz sıkılıyorsa, orada insana yakışmayan bir durum söz konusu ve verimsiziz. İşte bizim mihenk noktamız burası; her an kendimizi denetim altında tutup, verimli yönlerimizi ve güzelliklerimizi tespit edip, bunları çoğaltmak ve devamlı olmasını sağlamak. Çünkü devamlı olmayan kalıcı olmuyor. Sadece kısa bir süre zevkini yaşıyoruz. Esas mesele bu verimliliğimizin meyvelerini de toplayabilmek…

Bir ticaret, bir para kazanmak için binlerce yöntem icat edip, bütün Dünya’yı dolaşan bizler, kendi güzelliğimiz, kişilik ve şahsiyetimiz söz konusu olduğunda en az ticarete harcadığımız emek kadar, emek harcarız herhalde. Ne dersiniz, harcar mıyız?

Eğer bu emeği harcarsak insan gibi yaşarız, harcamazsak da harcanır gideriz…