Adalet!

Bir kelime neler neler çağrıştırır, tabi bu sizin algınıza kalmış bir durum…

Edebiyatla içli dışlıysanız, aklınıza hemen Adalet Ağaoğlu gelebilir.

Siyasetle ilgiyseniz, Adalet ve Kalkınma Partisi ilk aklınıza düşendir.

İktidar karşıtıysanız, Kılıçdaroğlu’nun ‘Adalet yürüyüşü’nü hatırlarsınız.

Hakim, savcı ve avukat içinse, kelimenin gerçek anlamının dışına çıkılmaz.

Ancak herkes bir sözü sürekli dile getirir, “Adalet bir gün herkese lazım olur.”

***

İnancı, işi, derdi ne olursa olsun; ‘adaletli’ olunması ortak noktadır.

İş mahkemelerinden tutun, ceza davalarına kadar, sanık-tanık-mağdur; herkesin talebidir adalet.

Aslına bakarsanız, dinin de temel ilkelerinde vardır adalet.

İslamiyet, her işte adaletin esas alınmasını emretmiş

Sözgelimi bir ayette, “Allah size, … insanlar arasında hükmettiğiniz zaman adaletle hükmetmenizi emreder…” buyrulmaktadır.

Dedik ya, inançları, soyları, dilleri, renkleri, unvanları ne olursa olsun, tüm insanlar insan olmaları yönüyle eşittirler ve aynı haklara sahiptirler.

***

Hani öyle bir kelime ki, anlamı, insana yükledikleri…

Tabi bu işin teorisi…

Pratiğe bakmak bile istemiyorum.

Tam tersi yaşananları gördükçe, hepimizin içi daralıyor.

***

Peki biz ülke olarak neden yıllardır bu konuda sıkıntılıyız?

‘Hakim’ güvencesi yok…

‘Savcılar’ın sayısı az, iş çok…

Ekonomik olarak da çok iyi konumda değiller…

Ne derseniz deyin, bir ülkenin adaleti sağlayacak kadroları çok iyi konumda olmalı.

Bir ülkenin tıp kadroları da çok iyi konumda olmalı.

Ve bir ülkenin güvenlik kadroları da çok iyi konumda olmalı…

***

Cerrahın…

Teşhis koyacak doktorun, kafasında bin bir türlü sorun olmamalı.

Güvenliği sağlayan kadroların da aklında elektrik faturası olmamalı…

Genç, sağlam bir nesli yetiştirecek öğretmenler de pazarcılık yapmamalı.

Eh, bunları sağlarsak, ‘adalet’ alanında da olumlu adım atmış oluruz.

***

Gençler diyoruz…

Geleceğimiz diyoruz…

Ama onları yok ediyoruz.

Onlara karşı ‘adaletsiz’ davranıyoruz.

Devletin kurumları, belediyeler dahil…

Hatta kendimizi dışarı atmayalım, medya dahil…

Ara ki genç bulasın.

Her yer emekli dolu…

Gençlere nasıl yer açılacak?

Onlar nasıl bu ülkeye katkı koyacak?

Sanırım ilk çözüm, emeklilere insanca yaşayacakları emekli maaşı vermekten geçiyor.

Bu çok mümkün değil.

Ya da bir kanun?

Üzülüyorum, genç insanlar işsiz, emekliler çalışıyor…

Hem gençler için, hem de emekliler için.

En iyisi ozan Ali Ercan’ın, Menderes’in idamının ardından yazıp bestelediği şarkıyla koyalım noktayı; ‘Adaletin bu mu dünya?’