Küçük bir köy

Aslında öyle değil mi, dünya evrende küçük bir köy değil mi?
Köy bile abartı aslında…
O küçük köyde, birbirini yiyen insanlar…
O küçük köyde, tokluk-açlık ölçüsüzlüğü hakim…
Sınırlar…
Ülkeler…
Savaşlar…
Çıkar için her şeyi mubah gören zihniyet…
Bu zihniyetin de işini görebilmesi için, insanlığın, insanlıktan uzaklaşması, evrensel değerlerden kopartılması şart…
Diziler…
Beyin yıkayan filmler…
Üretmeyen, hazıra konan toplumlar…
Kalıplaşmış tutumların esiri olarak, ya ırk temelinde, ya din temelinde, ya da mezhep temelinde, birbirini yok etmek için çırpınan kitleler…
Ülkemiz ise ırk-din-mezhep; her tür tehdit ve tehlike altında…
Bu alanları körükleyici söylemler almış başını gidiyor…
Kökünde eğitim…
Eğitimsizlik değil, bile bile anlamsız eğitim…
Yıllarca okullarda yabancı dil dersi alıp ta İngilizce, Almanca konuşan kaç mezun var?
Kuşkusuz eğitim eksiklikleri ya da FETÖ gibi örgütlere emanet edilmiş işler, başımıza hep dert açtı…
Birinden kurtulurken, bir başka boşluğa düştüğümüz de gerçek…
Hayır için, din için ne kadar çalışıyor gibi görünen yapı varsa, vakıf varsa, devlet derhal bunların varlıklarına el koymalı…
Eğitimin devletin işi…
Bunu da eline yüzüne bulaştırmadan, evrensel değerleri öne alarak gerçekleştirmeli…
Mutlak birey değerlerine saygı duyulmalı…
Robot değil, araştıran, sorgulayan, gözlemleyen öğrenciler olmalı…
Sanatla, sporla, edebiyatla toplum içselleşmeli…
Ha bir de, düşünürü değil, şu dönemde en çok ihtiyacımız olan ‘din adamı’, ‘cemaat önderi’ pozisyonunu tutup, abuk sabuk topluma mesajlar veren insanlara çeki düzen verilmeli…
Sanata saldırı sürüyor…
Sıra geldi spora satranca…
Edebiyat zaten zorda…
İnsanlık ‘Adem ve Havva’dan geldiyse, neden bu denli düşmanlık?