Görmemişin oğlu olmuş…

Bazen insanın, dünyadan elini eteğini çekesi gelir…

Kimisi bir kır evinde, doğayla baş başa…

Kimi de, şöyle bir sahil kenarında, deniz seyrinde, martıların sesleriyle…

Hayatı bir başka yanından tutma…

Tarihte de çok örneği var, ünlü filozof, din adamları, edebiyatçılar, müzisyenler…

Yalnızlaşma duygusu…

Kalabalığın içinde yalnız kalmaktansa,

Yalnızlığın ortasında çokluğu yaşamak belki…

Bu süreçlere dışarıdan bakılınca, özellikle sanatçıların ‘acı’ çektiği sanısına yaygın kanıya dönüşür…

Oysa sanatçı, genelde üretme aşamasında uzun ya da kısa… Yalnız kalmayı seçmiştir o kadar…

Bazen de hayatın içine o kadar karışırlar ki, yine o hayatın malzemelerini, romana, öyküye, oyuna, tabloya, besteye dönüştürürler, bize de izlemek, dinlemek kalır…

Tabi ki sanatçılar açısından durum genelleme yapamasak da, 3 aşağı 5 yukarı böyle…

Aziz Nesin gibi, her gün düzenli yazan bir yazar varsa, genelleme yapmak mümkün değil…

***

Bir de işin aşk yanı var, aşkın getirdiği yalnızlık…

Tabi bugün, sevgili aşkını yine sanatçılara bırakıp, Allah aşkına değinmek istiyorum…

Mevlana gibi…

‘Ne olursan ol gel gibi’…

Yunus Emre gibi…

‘Gözüm seni görmek için elim sana ermek için
Bu gün canım yolda kodum yarın seni bulmak için’…

Örnek o kadar çok ki…

Bu yola girdin mi, dönmemek gerekir…

Pir Sultan Abdal gibi…

‘Pir Sultan’ım arşa çıkar ünümüz

O da bizim ulumuzdur pirimiz

Hakka teslim olsun garip canımız

Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan’…

***

Gelelim mevzuya…

İşte bu yola girip de…

Sonra…

Ama ite kaka…

Ama birden bire…

Yoldan çıkanlar…

Bir bakarsınız, ‘Umre’ de…

Bir bakarsınız, ‘Hac’da…

Bir bakarsınız, şeytan taşlarlar…

Ve bir gün bir bakarsınız…

Dünya işlerine dönüş…

Zaafların harekete geçişi…

Allah yolunda ilerlerken, kendini ilahlaştırma…

Beşer şaşar misali…

En tehlikeli insan tipi desek…

Hep haklıdır o…

Saldırır, utanmaz…

Ve yanında da hep dünyanın aleveresinin, daleveresinin kitabını yazabilecek kapasite insanlar vardır…

Akılları fikirleri dolar da, euro da, altındadır…

Artık onlar için hayat…

Onlar için dünya…

İnsan üzerine değil, insan kırma üzerine kuruldur…

***

Çok severim atasözlerini…

Kara mizah örneği gibidirler çoğu zaman…

‘Görmemişin oğlu olmuş, şeyini koparmış’ gibi…

Ya da Nasrettin Hoca fıkralarında olduğu gibi;

‘Bindiği dalı kesen’…

O nedenle bu tür insanlara, yoldan çıkanlara çok dikkat etmeli…

Onlara paye verirseniz,

İnanır, güvenir, önemli görevlere getirirseniz…

Onları seçerseniz…

Yaşayıp görürsünüz gününüzü…

Ha sahi…

‘Görmemişin oğlu olmuş, şeyini koparmış’ın açılımı neydi?

Görgüsüz kişi, eline geçen nimeti nasıl kullanacağını bilmez.

Kullanayım derken heder eder.

Seviyesiz ve görgüsüz kimse, bir gün ummadığı bir şeye erişince ne yapacağını şaşırır;

eline geçen bir fırsatı boş yere harcar veya onu ziyan eder.

Çok beklediği şeye kavuşunca insan, sevinçten o şeye zarar verip yine üzülebilir.

Neler oluyor Bursaspor’da?

Vazgeçtik başarıdan…

Vazgeçtik kupadan…

Vazgeçtik Avrupa’dan…

Peki neler dönüyor, ne oluyor Bursaspor’da?

Başkan…

Ki, başkanlık görevine gelinceye kadar, iş ve Hac-Umre yolundaydı…

Bir anda ne oldu?

O tanıdığımız, mütevazi başkan gitti de yerine kim geldi?

Tribün liderine saldır…

Özlüce’yi bir medyaya kapat…

Pardon, bu işlerin taşeronluğunu 2.Başkan Rıdvan Şen yapıyor…

***

Sezon başından bu yana, üçüncü teknik adam…

Gidenlere bakıyorsunuz…

Gitmiyorlar kaçıyorlar adeta…

Pilot takım dersen pilot mu, asansör mü belli değil…

Peki ne hedefliyorsunuz?

Anladık 16 Mayıs Kongre…

Gelmeyi güzel bildiniz de, gitmeyi de güzel yapsanız…

—————