12-20 Nisan 2025 tarihleri arasında Bursa Büyükşehir Belediyesinin katkılarıyla Atatürk Kültür Merkezinde kurulan Bursa Kitap Fuarını ziyaret eden kişilerden biriside bendim.

Bu yıl 22. ‘si düzenlenen Bursa Kitap Fuarına emeği geçen Bursa’mıza bu anlamlı değeri atfeden herkese canı yürekten şehrim ve şahsım adına teşekkür ederim.

Çok fazla yayınevi ve üç yüzün üzerinde yazarımız kitapseverlerle buluşma ve kaynaşma imkanı buldu. İnşallah bir çok maddi ve manevi sıkıntılı süreci atlatarak, emek harcayarak kitap yazan ve kitaplarını tanıtmak amacıyla Fuara katılan yazarlarımız bekledikleri ilgiyi fuar dolayısıyla görebilmişlerdir.

Elbette ki bu tür etkinlikler büyük bir şehrin kültürel kimliğini ortaya koyabilmek adına çok önemli ama sanki ben biraz kitap okumayan halkımıza sitem edeceğim.

Niye mi? Çünkü kitap yazmayı düşünen ve yazılacak kitaplarının hayalleri ile yaşayan biri olarak ben biraz karamsarım.

İnsanlar çevresindeki üç beş kişinin benim dostum diyebileceği kişilerin ortalamasından ibarettir. Benim çevremdeki dostum diyebileceğim o üç beş kişi de her türlü zahmete katlanarak kitap yazmış ve istediği sonucu alamamış kişiler olduğu için her ne kadar düşündüklerimi, konuştuklarımı kağıda , kitaba aktarmayı düşünüyor olsam da insanımızın yeterince okuma alışkanlığı olmamasından dolayı bir türlü cesaret edip kağıtların başına oturamamışımdır. İşte bu yüzden her kitap fuarı beni çocuklar kadar heyecanlandırdıysa da içimde okunmayan kitapların hep bir burukluğunu taşımama sebep olmaktadır.

İslamın ilk emri , ilk ayeti ‘’ikra’’ oku olmasına rağmen maalesef kitap okuma alışkanlığını kazanamamış insanlarımızın yaşadığı bir ülkede yaşıyoruz. Kitap okuma seviyesi oldukça düşük. Eğitim sisteminden mi yoksa farklı sebeplerden mi kaynaklandığını tam olarak bilemiyorum ama insanımız pek okumayı sevmiyor.

Bazen şakayla karışık çevremdeki nazımın, sözümün geçtiği insanlara soruyorum. Gazetedeki bu haftaki köşe yazımı okudun mu diye. Çok uzun yazıyorsun kim okuyacak o kadar uzun yazıyı diye cevap aldığım da oluyor. Aman boş ver ben bir şeyler okumayı sevmiyorum diye kestirip atanlarda oluyor. Gerçekten de öyle facebook, instagram, twitter gibi sosyal medya araçları daha cazip geliyor.

Hele bir gün yönetici vasfında çalışan birine sordum yazılarımı takip ediyor musun diye. Ekonomi ile alakalı yazmaya çalışıyorum ve ekonomi onunda çalışma alanı. Verdiği cevap çok manidar. Dostum şimdi ben senin yazdığın o yazıları okuyacağım. Akabinde düşünmeye başlayacağım , bundan sonra da konuşmaya başlayacağım. Al başına belayı. Birçok insanla kötü olacağım. Belki de işimden olacağım.

Evet…Bu ülkede üzülerek söylüyorum ki okumak ve düşünmek gerçekten büyük lüks.

Bakın bize okumaya çalışıyoruz; çevremiz de üç beş arkadaştan fazlası yok. Merhaba dediğimiz pek çok insanında bizi çok sevdiğini pek düşünmüyorum. Çoğunlukla yalnızız azizim. Onlar gibi olamadığımız onlar gibi düşünemediğimiz için.

Çok sevdiğim bir hikâyeyi özetleyivereyim yeri gelmişken.

Rivayet o ki ; Çin’de bir dönem çıldırtan yağmurlar yağarmış. Her kim bu yağan yağmurlardan biraz su içerse insanlığını kaybedip insanlık dışı bir hale dönüşüyormuş.

Kral bir gün yağmurlardan önce vezirlerine saraya temiz su depolamalarını emretmiş. Yağmur suyundan saray halkı içmeyecek ve çıldırtan yağmurların suyundan içmeyerek aklıselim bir hayat yaşayacaklar akılları sıra. Neyse başlamış çıldırtan yağmurlar yağmaya, yağmur suyundan içen çıldırıyor, içen çıldırıyor. O bölgede saraydaki beş on kişinin haricinde akıllı kimse kalmamış herkes çıldırmış. Kral bakmış hayat etrafındaki üç beş kişiyle çekilmiyor. Vezirine emretmiş. Getirin şu çıldırtan yağmurun suyundan bizde içelim. Biz sarayda akıllı halk çıldırmış vaziyette bu sıkıntı yaşanılacak gibi değil. Sonrası kral ve saray halkıda çıldırır. Her şey normale döner.

Sen ne bilgiye sahip olursan ol taş yerinde ağır.

Ümitsiz miyiz peki; katta hayır elbette çok ümitliyiz. İşte bu yüzden Kitap fuarını kaleme aldım. Bizim yaşıtlarımız kitap okumaktan imtina ettiler lakin yeni yetişen nesil bizden daha bilinçli. Daha her şeyin farkındalar. Çok ümitliyim Yeni yetişen nesil okuyacak ülkemizi daha iyi yerlere getirecekler. Bundan zerre kadar şüphem yok.

Öğrenciler kitap fuarına akın etmişlerdi. Adım atacak yer bulamadım ama bundan şikâyetçi değilim. Aksine çok memnunum. Okul öğrencilerini kitapların başında görmek benim için çok büyük bir mutluluktu. Bursa’mıza bu hizmeti getiren herkese çok teşekkür ediyorum. Elinize, ayağınıza sağlık.

Saygılarımla…..