Evet günler günleri kovaladı. Koskoca bir yılın son gününe geldik. Yarın yaşantımızda yeni ve temiz bir sayfa açarak 2025 tarihini atacağız ajandalarımıza. Acısıyla tatlısıyla üç yüz altmış beş günü ardımız sıra bıraktık. İnşallah sağ ve sağlıklı olarak nice yıllara hep birlikte gireriz.

2024 yılı ekonomik olarak nerdeyse hepimizin canını sıkan, beklentilerimizi tam olarak karşılayamadığımız bir yıl oldu. Bu yeni yılın herkesin beklentilerini karşıladığı bir yıl olmasını temenni ederim. Lakin bu mümkün mü dür? bakın ben orasını o kadar bilemem. Falcı değilim.

Materyalist bir yaklaşımla olaya bakmazsak, çok para kazansak da mümkün değil. Mutlu olmak için çok para kazanmak, istediğimiz her şeyi alabiliyor olmak pek yeterli değil. Belki de mutlu olabilmek için ‘’para’’ unsurlardan yalnızca bir tanesi olabilir.

Önce sağlık. Olmazsa olmaz. Sağlık olmazsa paranın da, sahip olduğumuz hiçbir şeyin de kıymeti olmaz. Rabbim başta İslam âlemi olmak üzere tüm insanlık âlemine sağlıklı ve hayırlı bir ömür ve yeni bir yıl nasip etsin.

İkincisi para. Para olmazsa yuvalar dağılıyor. Akrabalık bağları zayıflıyor. Kardeş kardeşle karşı karşıya geliyor. İhtiyacın olan herhangi bir şeyi alamıyor üzülüyorsun. Bu üzüntü veya amaca ulaşamamak bazen insanı isyana kadar götürebiliyor. Allah muhafaza.

Üçüncüsü ve benim için en önemlisi iç huzur. İç mutluluk. Bunu anlatmak zor. Bir hikâye ile daha iyi anlatabileceğimi düşünüyorum müsaade ederseniz.

Hoca bir gün bahçeye çıkmış. Kapının önünde sağa sola bakınıp duruyormuş. Komşularından biri hocaya ne aradığını sormuş. Hoca "Yüzüğümü kaybettim, onu arıyorum demiş. Komşusu "Yüzüğünü orada mı düşürdün ? "Hoca "Yok, burada düşürmedim. Bodrumda düşürdüm. "Komşusu "Hoca bodrumda düşürülen yüzük burada mı aranır ? diye sorunca. "Hoca "Ne yapayım, bodrum çok karanlık. Cevabını vermiş.

İçin dışa yansımasıdır bu hayat.

İçimiz de mutluluğu bulamazsak dışımızda da mutluluğu yakalayamayız. Çok paramız olabilir İstediğimiz her şeye sahip olacak kadar gücümüz olabilir ama sadece para mutlu olmak için maalesef yeterli değil. İçimizde önce mutluluğu yakalamamız gerekiyor. Bu da nasıl olacak diye sorduğunuzu duyar gibiyim.

Hacı bayramı Veli hazretlerine o bölgenin en zengin ağalarından biri nasihat almaya geliyor sık sık.

Her defasında sohbetten ayrılırken;

Efendim dervişlerinize deyiverin gelsin benim meşelikten meşe odunu kessinler üşümesinler, yemeklerini pişirsinler diye söylermiş.

Hacı Bayramı Veli hazretleri de her bu sözü işittiğinde bu varlıklı ağaya;

Ağam MEŞEYLE değil NEŞEYLE gel diye cevap verirmiş.

Hazret söyler söylemesine de hakikati. Ağada onu ne duyacak kulak ne de mana ilmi ve irfan oluşmamış o vakte kadar.

Uzatmayalım bir gün bütün mal varlığını yitirir fakirleşir. Artık kimse önemsemez bizim eski varlıklı ağamızı. Gerçek o değil midir? İtibar zengine olur. Fakir düşene itibar edilmez. Değil mi?

Cebinde iki üç akçeyle o ağalık yaptığı, varlık içinde yaşadığı ata topraklarını terk eme kararı alır. Kimse artık onu önemsemiyordur. Zenginlikten fakirliğe düşmek zor. Ben bilirim. Ya sen?

Neyse terk edip giderken buralardan bir pınar başında terini kurutup biraz dinlenmek için durur.

Bir kız çocuğu elinde kırık bir testiyle pınara doğru ağlayarak gelmektedir.

Ne oldu kızım niye ağlıyorsun diye sorar küçük kıza eski varlıklı ağamız.

Kızcağız babasının üvey olduğunu ve bu testiyi pınardan doldurmam için beni kırmadan testiyi doldur getir, kırarsan kafanı kırarım diye tembihledi. Ama testi elimden kaydı ve düşüp kırıldı. Ben şimdi nasıl eve gideceğim, üvey babam beni dövecek diye hem cevap verip hem ağlamaya devam etti.

Bu fakir düşen ağamız; kızım ağlama al şu üç akçeyi babana ver seni dövmesin yeni bir testi alsın der.

O andan itibaren içinde öyle bir mutluluk duyar ki o güne kadar hiç yaşamamıştır böylesine yoğun iç huzur ve mutluluğu. Sebepsiz yaptığı küçük bir iyiliğe Allah’ın vermiş olduğu büyük bir mükâfat.

Neyse Yeni yılınızı tekrardan kutlar. Her işinizin hayırlısını dilerim.