Ben orta yaşa gelmiş, iki üniversite bitirmiş, birçok meslek denemiş dolayısıyla hayatında birçok insanla tanışmış biriyim. Çok anım oldu unutamadığım ve de unuttuğum. Tanıştığım insanlardan da öyle. Ama unutamadığım ve hiç unutmayacağımı bildiğim birkaç öğretmenim oldu.

Öğretmenlik kutsaldır evet bence de… İnsan unutmaz ilk öğretmenini ve kendisine yol yöntem öğretmişleri. Nasıl unutursun ki sana okumayı öğretenleri seni şekillendirenleri.

Nasıl saygı duymazsın.

Ben bu memlekette bir doktorlara bir de öğretmenlere yapılan saygısızlığı bir türlü yediremiyorum kendime…

Öğretmenlik toplumun en önemli yapı taşlarından biri. Geleceği şekillendiren gençlerin yetişmesinde ve onların karakterlerinin oluşmasında belirleyici. Fazladan özenmek gerekli değil mi? Onlara ne kadar şey borçluyuz farkında mıyız? Onların başarısı ve becerisi geliştikçe toplum da gelişecek… Yeni nesiller onların eseri olacak.

Ama mesleğin itibarı yerle bir ediliyor… Gerek öğretmenlere uygulanan şiddet, atanamayan öğretmenlerimiz, gerekse yeni yasa ve yönetmelikler, değişen müfredat, onları sarsıyor ve bu da bizim eğitim sistemimizde derin yaralar açıyor. Eğitim bu ülke için çok önemli…

Lütfen öğretmenlerimizi dinleyelim, onların mesleklerini severek yapması çocuklarımız ve bizim geleceğimiz için çok önemli.

***

Ben bile izledim!

Hayatımda ilk kez maç izledim ve heyecanlandım. UEFA, Türkiye ve Hollanda arasındaki EURO 2024 çeyrek final mücadelesinden bahsediyorum. Gerçekten o kadar emeğe yazık oldu. Hiç takip etmeyen bir insan olarak kızdım, üzüldüm.

Gerçekten Türkiye çok iyi oynadı bence ve çok zorladı. Ama olmadı şans bizden yana değildi belki de.

Yine de tebrikler ve başarılar Türkiye…