Türk sinemasının klasikleşmiş komedi filmlerinden biri olan Kibar Feyzo 1978 yılında Atıf Yılmaz tarafından yönetilmiştir. Senaristliğini de yine yeşilçamda çok sık karşımıza çıkan İhsan Yüce yapmıştır. Çok kişi tarafından bilinmese de İhsan Yüce, oldukça başarılı bir senarist, yönetmen ve şairdir. Hatta 'Ekmek, şarap, sen ve ben... Bir de sabahın dördü...' dizeleri de İhsan Yüce'ye aittir.

Kibar Feyzo’yu diğerlerinden ayıran en büyük özelliği, çok önemli politik göndermeler ve eleştiriler barındırmasıdır.

1970’lerin örnekleri arasında toplumsal eleştiriyi içerisinde oldukça fazla barındıran Kibar Feyzo, dönemin toplumsal hareketlerini ve baskı mekanizmalarını tartışabilmek açısından bize verimli bir veri seti sunmaktadır.

Anadolu’nun bir köyünü konu edinen bu filmde, 1970’lerin gerçekleri geniş çerçevede temsil edilmektedir. Filmde güç, köyün sahibi olan ağanın elindedir ve bu gücü kendi çıkarları için kullanmaktadır. Ağa kendi çıkarları için köylüyü kullandıkça ve hakkını vermedikçe köylü ezilen, ağa ise ezen konumunda olmaktadır.

Film, bir ağalık, başlık parası ve bunun gibi doğu-soylu uygulamalara dikkat çekmesinin yanı sıra alt metni ve Feyzo tiplemesiyle ilginç bir bilinçlenme yolculuğuna da imzasını atar. Yönetmen ve senarist ortaklığının şahane uyumunu gördüğümüz filmde anlatım köyle sınırlı kalmamış Feyzo’nun ağa tarafından kovulma süreçlerini bahane ederek şehir yaşamı da anlatılmıştır.

Feyzo, köyde ağa ve kayınbaba zulmüyle çarpışırken şehirde de işçilerin patronlarla cebelleştiğini görüp bilinç olarak yavaş yavaş karşılaştırmalı sorgulamaya girer. kibar feyzo, Feyzo’nun şehirde gördüklerini köyde de uygulamaya çalışması ağanın artık onu şehre göndermemesine kadar gider.

Müjde Ar’ın hem şive hem oyun açısından bizi hayran bırakan oyunculuğuyla portrelediği Gülo karakteri Feyzo’yu amacına ulaşmak konusunda inanılmaz motive ediyor. Bu Da İhsan Yüce’nin senaryo yazma konusundaki bir başka deha örneği.

Türk sinemasının genelinde bir mutlu son tablosu çizme eğilimi vardır. Oysa Kibar Feyzo’da yapılan, Feyzo’nun son sözleriyle seyirciye de bir sorumluluk yükleyip asıl suçun kimde olduğuna dair sorgulama sağlamak ve belki de harekete geçirebilmektir.

Eminim izlediniz ama tekrar izleyiniz…