“Çocuklarınızın eğitilmesini istemiyorlar.
Çok fazla düşünmenizi istemiyorlar. Bu yüzden ülkemiz ve tüm dünya gün geçtikçe eğlenceyle medyayla, televizyon programlarıyla, lunaparklarla, uyuşturucuyla, alkolle ve aktivitelerin her çeşidiyle dolu hale geldi, insanların zihnini meşgul tutmak için.
Yani çok fazla düşünmeniz, önemli insanların işine gelmiyor. Uyanmanız ve anlamanız gerek ki, hayatınızı yönlendiren insanlar var ve siz bunun farkında bile değilsiniz.
… Perdenin arkasındaki adamların istediği en son şey, bilinçlenmiş ve düşünme yetisine sahip bir toplum. Bu yüzden ki sürekli olarak düzmece bir yaşam, din, medya ve eğitim yoluyla bizlere sunuluyor. İlginizi dağıtmak ve sizi her şeyden habersiz bırakmak istiyorlar. Ve gerçekten de bu işi iyi yapıyorlar.”
Jordan Maxwell böyle diyor.
… Son dönem televizyon dizileri dikkatinizi çekiyordur.
Gerçekler ortadayken, kimlere hitap ediyor bilinmez, “güzel kızlar, yakışıklı erkekler” üzerine kurgulanan pembe diziler bir yana; şu “Çukur”, “Avlu”, “İçeride”, “Ufak Tefek Cinayetler”, “Kurtlar Vadisi”, “Eşkıya Dünyaya Hükümdar Olmaz”, “Çarpışma” kime ne mesaj veriyor..
Konular genelde; cinayet, şiddet, yer altı dünyası, entrika, mafya gibi müthiş bir suç ortamını, yaşamını sergiliyor..
Bir başka sorun da; suç işleyen karakterlerin “iyi olarak” yansıtılması..
Suçu işleyen karakterler; inanılmaz karizmatik, hatta “Dünyayı kurtaran adam”, “Öldürdü ama haklı”, “Mecbur kaldı, yaptı” masumiyetinde!.. Diziler adeta, anlatılan o yaşamı çekici kılar nitelikte.. O kadar öldürme, cinayet, üç kağıtçılık, aldatma, dolandırıcılık, aklınıza ne gelirse var ama nedense o yaşamlarda ortada polis hiç yok!.. Ölen öldüğüyle kalıyor.
Öldürene dokunan yok.. Ama ne ararsanız var..
Toplumu pasifize eden konular, aşırı milliyetçilik söylemleriyle dolu, aşiret yaşamı, töreler..
Özellikle ikinci plana atılan, değersizleştirilen kadına yönelik şiddet sahneleri..
Sonuçta baktığımızda; yaşanan şiddet olayları, kapkaç, töre cinayetleri, intihar eden kadınlar, kolay para kazanmanın meşru gösterilmesi, işkence, bilinçsiz tüketim artışı, aile yapısının bozulması, yaşanan travmalar, gençlerin medyatik kültürle etkileşimi, kültürel yabancılaşma, aile ve aidiyet bağlarının değerinin yitirilmesi, ahlaki değerlerin erozyona uğraması Türk toplumunda sanki olağan hale getiriliyor..
Bu karakterlerle özdeşim, “Onlar gibi olma” çabası gençleri bunalıma itiyor, yaşayamadığı aşkı, kazanamadığı parayı zorla, tepkiyle, öfkeyle yakalama yolunu seçiyor. Bu da bir şiddete davetiye çıkarıyor. Böyle dizilerle toplumda duyarsızlaşma, bencilleşme başlıyor.
… Tamam, onlar da “Deli”kanlı..
Bu dizileri izleyen, “o kahraman”lara özenen delikanlılar, genç kızlar gözümüzün önünde!..  Ama hep “3. sayfa” haberleriyle.. Son dönemlerde suç oranlarının artması, hatta zirve yapmasının altında yatan nedenleri bir düşünebilsek..
“Yaratılan!” yeni nesli, “en az suçlu” olarak görürüz!..